Finanse publiczne w praktyce – Warsztaty
Zasady gospodarki finansowej - Dyscyplina finansów publicznych - Kontrola zarządcza - Budżet zadaniowy - Wydatki strukturalne
ADRESACI
Kierownicy jednostek i komórek organizacyjnych, główni księgowi, skarbnicy, sekretarze, audytorzy wewnętrzni, pracownicy działów finansowo-księgowych, planowania i kontroli.
EFEKTEM SZKOLENIA BĘDZIE ZDOBYCIE PRAKTYCZNEJ WIEDZY i UMIEJĘTNOŚCi W ZAKRESIE:
- gospodarowania środkami publicznymi w świetle ustawy o finansach publicznych, ustaw szczególnych oraz rozporządzeń wykonawczych, zgodnie z prawidłowo określonymi procedurami wewnętrznymi oraz upoważnieniami i pełnomocnictwami
- praktycznych aspektów odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych,
- realizacji kontroli zarządczej, w szczególności planowania(cele i mierniki) oraz zarządzania ryzykiem, a także monitorowania i dokumentowania procesów,
- budżetu zadaniowego w jednostkach sektora finansów publicznych, oceny jego skuteczności i efektywności,
- rozliczania dotacji i środków unijnych,
- identyfikacji i ewidencji wydatków strukturalnych,
- unikania najczęściej popełnianych błędów w świetle wyników kontroli NIK i RIO oraz orzecznictwa w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych
Szczególna uwaga zostanie poświęcona kontroli zarządczej, zarządzaniu ryzykiem oraz budżetowi zadaniowemu oraz zmianom wchodzącym w życie.
METODA
WARSZTATY, INTERAKTYWNY WYKŁAD w oparciu o LICZNE PRZYKŁADY Z PRAKTYKi (prezentacja multimedialna), akty prawne, orzecznictwo, wystąpienia organów kontrolnych i wzory dokumentacji wewnętrznej. Dyskusja na temat rozwiązań problemów i wątpliwości zgłaszanych przez uczestników szkolenia. Możliwość skorzystania z indywidualnych konsultacji.
PROGRAM SZKOLENIA
I. ZASADY PUBLICZNEJ GOSPODARKi FINANSOWEJ oraz ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA NARUSZENIE DYSCYPLINY FINANSÓW PUBLICZNYCH (warsztaty w oparciu o listy kontrolne procesów i dokumentację wewnętrzną)
- Podstawowe zasady gospodarki finansowej jednostek sektora finansów publicznych reprezentowanych przez uczestników na szkoleniu, określone w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, ustawach szczególnych i rozporządzeniach, m.in.:
- legalność, planowość, terminowość, skuteczność, efektywność i oszczędność,
- dokonywanie wydatków i zaciąganie zobowiązań - obowiązki kierownika jednostki, głównego księgowego i pracowników merytorycznych
- prowadzenie samodzielnej gospodarki finansowej przez osoby prawne, m.in. instytucje kultury, SPZOZ-y, uczelnie wyższe,
- rozliczanie środków unijnych
- audyt wewnętrzny
- planowanie wieloletnie w sektorze finansów publicznych
- udzielanie, wykorzystywanie, rozliczanie i kontrola dotacji z budżetu państwa, budżetu samorządowego oraz państwowych funduszy celowych
- zamówienia publiczne do 30 tys. euro (wybór oferty, umowy i roczne sprawozdanie)
- Zasady odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych a inne rodzaje odpowiedzialności prawnej (odpowiedzialność karna, karna skarbowa, cywilna, pracownicza)
- Obszary naruszeń dyscypliny finansów publicznych oraz najczęstsze naruszenia zasad gospodarowania środkami publicznymi
- Osoby odpowiedzialne za naruszenia dyscypliny finansów publicznych, w szczególności odpowiedzialność kierownika jednostki, głównego księgowego oraz upoważnionych pracowników. Zasady powierzania odpowiedzialności w zakresie gospodarki finansowej i zamówień publicznych
- Przesłanki odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych oraz wymiaru kary
- Stopnie naruszenia dyscypliny finansów publicznych
- Charakterystyka poszczególnych czynów stanowiących naruszenie dyscypliny finansów publicznych
- Kary za naruszenie dyscypliny finansów publicznych i przesłanki ich stosowania: upomnienie, nagana, kara pieniężna, zakaz pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi
- Postępowanie w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów
- Przegląd najnowszego orzecznictwa komisji orzekających i sądów administracyjnych w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych (tendencje interpretacyjne, wybrane orzeczenia)
II. KONTROLA ZARZĄDCZA i ZARZĄDZANIE RYZYKIEM W SEKTORZE PUBLICZNYM
- Kontrola zarządcza jako narzędzie kierowania i zarządzania jednostką sektora finansów publicznych. Sens i zakres pojęcia wg Ministerstwa Finansów oraz Najwyższej Izby Kontroli w świetle stanowisk obu instytucji. Dobre praktyki i typowe błędy w realizacji KZ, zwłaszcza w procesie zarządzania ryzykiem
- Prawne podstawy oraz zakres kontroli zarządczej wg ustawy o finansach publicznych a „Standardy kontroli zarządczej w jednostkach sektora finansów publicznych" oraz standardy i wytyczne ministerialne
- Ewaluacja istniejących w jednostce mechanizmów kontroli zarządczej – ocena adekwatności, skuteczności i efektywności w świetle wyników kontroli NIK z 2015 roku
- Obszary kontroli zarządczej w zakresie środowiska wewnętrznego jednostki
- przestrzeganie wartości etycznych,
- kompetencje zawodowe,
- struktura organizacyjna
- delegowanie uprawnień
- Obszary kontroli zarządczej w zakresie celów (warsztaty)
- określenie celu istnienia jednostki (misji)
- system określania i wyznaczania celów i zadań jednostki
- Obszary kontroli zarządczej w zakresie zarządzania ryzykiem (warsztaty)
- identyfikacja ryzyka na poziomie jednostki, działów lub procesów
- analiza ryzyka pod względem przyczyn, skutków i częstotliwości wystąpienia
- wybór reakcji na ryzyko a monitorowanie ryzyk i efektywności podejmowanych działań
- sprawozdawczość z procesu zarządzania ryzykiem
- zarządzanie ryzykiem jako narzędzie rozwiązywania problemów
- Mechanizmy kontroli jako odpowiedź na konkretne ryzyko
- dokumentowanie systemu kontroli zarządczej
- sprawowanie nadzoru
- ciągłość działalności
- ochrona zasobów
- szczegółowe mechanizmy kontroli dotyczące operacji finansowych i gospodarczych obejmujące m.in. rzetelne i pełne dokumentowanie i rejestrowanie operacji finansowych i gospodarczych, zatwierdzanie (autoryzację) operacji finansowych przez kierownika jednostki lub osoby przez niego upoważnione, podział kluczowych obowiązków, weryfikacja operacji finansowych i gospodarczych przed i po realizacji
- mechanizmy kontroli dotyczące systemów informatycznych
- Obszary kontroli zarządczej w zakresie informacji i komunikacji
- pozyskiwanie i weryfikacja bieżących informacji
- komunikacja wewnętrzna
- komunikacja zewnętrzna
- Obszary kontroli zarządczej w zakresie monitorowania i samooceny (warsztaty)
- system monitorowania realizacji wyznaczonych celów i zadań
- ocena systemu kontroli zarządczej przez osoby zarządzające i pracowników jednostki (samoocena KZ)
- ocena kontroli zarządczej przez audytora wewnętrznego
- źródła informacji o stanie kontroli zarządczej
- Osoby odpowiedzialne za zapewnienie funkcjonowania adekwatnej, skutecznej i efektywnej kontroli zarządczej:
- na poziomie kontroli jednostki sektora finansów publicznych (tzw. i poziom kontroli, dotyczący wszystkich jednostek)
- na poziomie działu administracji rządowej i jednostki samorządu terytorialnego (tzw. Ii poziom kontroli)
- Proces realizacji kontroli zarządczej
- obowiązki kierownika jednostki, głównego księgowego, kierownika działu/referatu i poszczególnych pracowników
- dokumentacja kontroli zarządczej (procedury wewnętrzne, instrukcje, wytyczne, dokumenty określające zakres obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności pracowników oraz inne dokumenty wewnętrzne)
- oświadczenie o stanie kontroli zarządczej
- sposoby ujęcia kontroli zarządczej w regulaminie organizacyjnym jednostki i innych aktach kierownictwa wewnętrznego
- Ocena kontroli zarządczej przez instytucje kontroli zewnętrznej (NIK, RIO)
- najczęstsze błędy w zakresie kontroli zarządczej (wewnętrznej)
- typowe zalecenia pokontrolne dotyczące kontroli zarządczej
III. BUDŻET ZADANIOWY W SEKTORZE PUBLICZNYM w 2016 roku
- Budżet zadaniowy jako instrument zarządzania finansami publicznymi:
- cel wprowadzania planowania w układzie zadaniowym w Polsce,
- narzędzie Nowego Zarządzania Publicznego,
- powiązanie BZ z kontrolą zarządczą,
- zmiany wprowadzone od 2016 roku oraz działania planowane w dłuższej perspektywie
- doświadczenie międzynarodowe dotyczące budżetowania zadaniowego (tzw. performance budgeting)
- Najczęstsze błędy w zakresie budżetu zadaniowego w świetle wyników kontroli NIK dotyczących budżetu zadaniowego i kontroli zarządczej
- Metodologia planowania, ewidencji i sprawozdawczości w zakresie wydatków/ kosztów w układzie zadaniowym, w tym wydatków/ kosztów pośrednich.
- Budżet tradycyjny a rozwiązania budżetu zadaniowego
- Katalog funkcji państwa, zadań, podzadań, działań, celów oraz mierników zgodny z notą budżetową na rok 2016 dla sektora państwowego. Zmiany w stosunku do roku 2015
- Cele, obszary i mierniki zadań publicznych w jednostkach samorządu terytorialnego
- Zasady definiowania celów, doboru mierników i monitorowania ich realizacji
- Współpraca komórek merytorycznych oraz komórek finansowo - księgowych w planowaniu wydatków w układzie zadaniowym
- Powiązanie tradycyjnego układu budżetowego z budżetem zadaniowym - zasady kalkulacji i rozliczania wydatków na zadanie, rozliczenie wydatków osobowych, bieżących i majątkowych na zadania
- Wydatki bezpośrednie - zasady przypisywania wydatków do działań, podzadań i zadań. Rozróżnienie działań merytorycznych od obsługowych (administracyjnych, technicznych)
- Wydatki pośrednie – zasady planowania i ewidencji:
- wyodrębnienie w funkcję (zadanie) o charakterze technicznym (specyfika dysponentów części budżetowych oraz państwowych osób prawnych)
- zastosowanie wskaźników podziałowych
- zastosowanie proporcji
- rachunek kosztów działań (tzw. rachunek ABC) wg miejsca powstawania kosztów
- Ewidencja księgowa wykonywania budżetu w układzie zadaniowym – zakładowy plan kont a polityka rachunkowości
- Aplikacja Trezor BZ wspomagająca planowanie wydatków budżetu państwa/kosztów w układzie zadaniowym oraz sprawozdawczość z procesu – zasady pracy i rozwiązania dla typowych problemów technicznych i merytorycznych
- Warsztaty – analiza właściwego dla jednostek reprezentowanych przez uczestników układu funkcji, zadań, podzadań i działań wraz z celami i miernikami
IV. WYDATKi STRUKTURALNE w latach 2015 - 2016
- Pojęcie wydatku strukturalnego:
- krajowe wydatki publiczne poniesione w obszarach interwencji funduszy strukturalnych
- przesłanki przyporządkowania wydatku do właściwego kodu klasyfikacji
- kryterium rozróżnienia wydatków związanych z realizacją operacji i celów od wydatków bieżących, eksploatacyjnych lub obligatoryjnych
- zmiana definicji wydatku strukturalnego na poziomie unijnym od 2014 roku
- Cel klasyfikowania wydatków strukturalnych
- zasadda kwalifikowalności wydatków w UE. Zmiany od roku 2014 na poziomie unijnym,
- sprawozdania z poniesionych wydatków strukturalnych, jako narzędzie weryfikujące spełnianie obowiązków przez państwa członkowskie.
- Realizacja obowiązku klasyfikowania wydatków publicznych według dodatkowej klasyfikacji określającej kody wydatków strukturalnych na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy o finansach publicznych - przykładowe zarządzenia i wzory dekretacji
- Rola pracowników działów merytorycznych oraz działów finansowo-księgowych w zakresie klasyfikacji i ewidencji wydatków strukturalnych przy ewidencji tradycyjnej i „rozproszonej”
- Klasyfikacja wydatków strukturalnych określona w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie szczegółowej klasyfikacji wydatków strukturalnych – obszary tematyczne i kody wydatków w świetle rozporządzenia oraz przykładowych typów projektów określonych przez MF w 2011 roku. Zmiany od roku 2014 na poziomie unijnym
- Prowadzenie ewidencji poniesionych wydatków strukturalnych:
- pozabilansowe konto 975 – „Wydatki strukturalne” z dodatkową analityką
- analityka na kontach bilansowych, np. 130 „Rachunek bieżący”
- Zasady sporządzania sprawozdań Rb-WSa i Rb-WSb określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 16 stycznia 2014 roku w sprawie sprawozdawczości budżetowej. Zmiany w stosunku do rozporządzenia z 2010 roku
- Eliminacja przepływów wewnętrznych i wewnątrzsektorowych
- Korekty w ewidencji oraz sprawozdaniach dotyczących wydatków strukturalnych
- Wydatki strukturalne występujące w jednostkach reprezentowanych na szkoleniu ze szczególnym uwzględnieniem obszarów specyficznych
- Zmiany dotyczące wydatków strukturalnych: definicja, obszary tematyczne i kody interwencji, przykładowe typy WS. Klasyfikacja wydatków strukturalnych wg rozporządzenia wykonawczego Komisji Europejskiej z 7 marca 2014 r. (nowe kategorie interwencji - warsztaty) oraz zmiany planowane od 2016 roku przez Ministra Finansów na poziomie krajowym